Cytat tygodnia

Jeśli kobieta warczy 

i nie daje się przytulić,

odejdź na bezpieczną odległość

i rzucaj w nią czekoladą.

- Wielki ogarniacz życia czyli jak być szczęśliwym nie robiąc niczego, Pani Bukowa -

„Noc Kupały” Katarzyna Berenika Miszczuk

Tytuł: Noc Kupały

Autor: Katarzyna Berenika Miszczuk

Cykl: Kwiat Paproci

Tom: 2

Wydawnictwo: W.A.B.

Data wydania: 2016

Liczba stron: 352

Kategoria: Fantastyka, fantasy, literatura obyczajowa

Ocena: 7/10

Po przeczytaniu Szeptuchy (recenzja TUTAJ) wiedziałam, że prędzej czy później sięgnę po kolejne tomy cyklu Kwiatu paproci i w końcu dzień powrotu nastąpił.

Dla przypomnienia - Gosława Brzózka po medycznych studiach musi odbyć praktyki u szeptuchy. Wyjeżdża w tym celu do Bielin w województwie świętokrzyskim. Gosia jednak nie lubi ani życia na łonie natury, z zabobonami i wierzeniami, ani medycyny naturalnej, więc czuje się jak na wygnaniu. Życie osładza jej Mieszko, przystojny młodzieniec na praktykach u żercy. Tyle, że Mieszko ma swoje tajemnice, a i magia bóstw nie zamierza ominąć Gosi.

W Nocy Kupały w końcu dochodzimy do dnia tytułowego przesilenia i polowania na Kwiat Paproci. Już i tak trudna sytuacja komplikuje się jeszcze bardziej przez kolejne polujące na Gosię demony, przeszłość Mieszka, która postanowi skonfrontować się z dziewczyną oraz pojawiających się kolejnych bogów żądnych władzy nad życiem i śmiercią. W  poznajemy też bliżej Szeptuchę, Mszczuja, Sławę, Żywię, Radka i oczywiście Mieszka, a finał nocy zaskakuje. 

Cegiełka po cegiełce budowałam między nami coraz wyższy mur. 

Nie wiem po co poszłam na tę medycynę. 

Taki zdolny ze mnie rzemieślnik.

Cytat tygodnia

Zwierzęta w ogrodzie patrzyły to na świnię, to na człowieka, 

potem znów na świnię i na człowieka, 
ale nikt już nie mógł się połapać, kto jest kim.

- Folwark zwierzęcy, George Orwell -

„Missoula. Gwałty w amerykańskim miasteczku uniwersyteckim", Jon Krakauer

Tytuł: Missoula. Gwałty w amerykańskim miasteczku uniwersyteckim

Autor: Jon Krakauer

  

Seria: Amerykańska

Wydawnictwo: Czarne

Data wydania: 2018

Liczba stron: 432

Tłumacz: Stanisław Tekieli

Kategoria: Literatura faktu

Ocena: 10/10



Takie książki nie zdarzają się często. W zasadzie należy powiedzieć sobie wprost - zdarzają się bardzo rzadko, za to zostawiają w czytelniku ślad na bardzo długo. Tak jak książki Houellebecqa, wspaniałego choć ponurego futurysty, zostają w czytelniku i nie odchodzą latami, przypominając o sobie boleśnie kiedy jego wizje gdzieś się zazębiają z rzeczywistością, tak książki niektórych pisarzy literatury faktu odbijają się echem w naszych myślach, gdy temat reportażu pojawia się gdzieś w naszym otoczeniu.

A gwałt pojawia się bardzo często.

Missoula. Gwałty w amerykańskim miasteczku uniwersyteckim to książka o gwałtach do których dochodziło w latach 2010 - 2012 w uniwersyteckim miasteczku Missoula, w stanie Montana, których ściganie obiło się szerokim echem w Stanach Zjednoczonych. Historia, którą opowiada Jon Krakauer to nie tylko drastyczne choć opowiedziane spokojnie opisy wydarzeń, ale to także opowieść o tym jak ofiary postanowiły walczyć o sprawiedliwość i jaką musiały ponieść za to cenę choć nie powinny. To także opis tego jak często gwałt jest postrzegany stereotypowo, a gwałciciel wcale nie zdaje sobie sprawy, że to co zrobił to nie wykroczenie polegające na wykorzystaniu nieprzytomnej koleżanki, ale poważne przestępstwo, które zostawia trwały ślad w psychice ofiary. Czy sprawiedliwość rzeczywiście zawsze zwycięża? Czy prawo chroni ofiarę? Czy FBI słusznie zainteresowało się małą Missoulą? 

Najtrudniejsze pytanie, które zadałam sobie podczas czytania tej książki brzmiało: Czy to możliwe, czy to jest prawda? Z bólem musiałam odpowiedzieć, że tak. To jest prawdą. Tak wygląda rzeczywistość, ale medium takie jak książka Jona Krakauera mają moc jej zmieniania!

Cytat tygodnia

Znalazłam taki cytat i nie wygląda aby był on z którejś z książek Stephena Hawkinga to mam nadzieję, że i tak Wam się spodoba. ;)

Zauważyłem, że nawet ludzie, którzy twierdzą, 

że wszystko jest przeznaczeniem i że niczego nie możemy zmienić 

rozglądają się na boki, chcąc przejść przez ulicę.

- Stephen Hawking -

Cytat tygodnia

Kobiety (...) obdarzone są znacznie większą inteligencją niż my, 

a przynajmniej są bardziej szczere wobec samych siebie względem tego,

 czego naprawdę chcą, a czego nie chcą. 

Inna sprawa, czy komuś o tym mówią.

- Cień wiatru, Carlos Ruiz Zafon -

„Trzynaście powodów"

Why would a dead girl lie?

Serial 13 powodów budził we mnie niepokój. I to spory. Książkę oceniłam jako całkiem niezłą, ale odniosłam wrażenie, że na pewnym etapie rzeczywiście gloryfikuje samobójstwo jako rozwiązanie (recenzja książki TU). Nie wiedziałam jak reżyser i scenarzyści wybrną z tego nie narażając się na globalne oskarżenie o nakłanianie do samobójstwa. Wiem, wiele osób myśli teraz, że przesadzam, ale myślę, że nie bez powodu książka zrobiła takie wrażenie, a wszyscy wiemy, że film oddziałujący i przedstawiający nam to niezwykle jasno i obrazowo przekonuje 2x bardziej. Dodatkowo jakbym nie kochała literatury, wiem, że filmy i seriale mają większe przebicie. W końcu moje wątpliwości co do jasności przekazu w książce. To wszystko sprawiło, że czułam prawdziwy strach, że obejrzę coś co nie dość, że będę strasznie przeżywać to jeszcze będę myślała o tym co serial przyniesie za sobą.

Obejrzałam 13 odcinków czyli cały pierwszy sezon. Mogę z całą odpowiedzialnością powiedzieć, że serial samobójstwa nie gloryfikuje. Wszyscy ludzie przy nim pracujący naprawdę przemyśleli sprawę i pod tym kątem wykonali kawał dobrej roboty. Jestem miło zaskoczona, choć nie chwalmy rzeczy nadto. Pojawia się w serialu wiele drastycznych scen, poruszana jest pełna gama "szkolnych" problemów i jeżeli sądzicie, że czegoś nam oszczędzono, to nie. Wszystko było pokazane. W zasadzie wszystko i jeszcze więcej. W tym miejscu dodam, że zdecydowanie nie jest to serial dla dzieci. Obraz zawiera brutalne sceny nie tylko z powodu tematyki samego samobójstwa.

Cytat tygodnia

Nadchodzą trudne czasy. Trudne i niebezpieczne. 

Nadchodzi czas zmian. Przykro byłoby starzeć się w przekonaniu, 

że nie uczyniło się niczego, by zmiany, które nadchodzą, 

były zmianami na lepsze. Prawda?

- Krew elfów, Andrzej Sapkowski -