Cytat tygodnia

Ale nie w tym rzecz, żeby być bez strachu. To niemożliwe. To nauka, jak kontrolować strach i jak być od niego wolnym, w tym sęk.

- Niezgodna, Veronica Roth -

Tajemnice wieży Sienny czyli „Sofia, dziewczyna z kościanego domu" Kiran Millwood Hargrave

Tytuł: Sofia, dziewczyna z kościanego domu

Autor: Kiran Millwood Hargrave

Wydawnictwo: Literackie
Data wydania: 2022
Liczba stron: 296
Tłumacz: Maria Jaszczurowska
Kategoria: Literatura dla dzieci i młodzieży, fantastyka
Ocena: 6+/10

 

 

Wysoko oceniam książki wydawnictwa Literackiego, w tym również te skierowane do młodszej młodzieży. Jest to najczęściej fantastyka - zaskakująca, pełna przygód, a przy tym wypełniona czułością i mądrością. Faktem jest, że obok takich książek trudno mi przejść obojętnie. Po pierwsze fantastyka ma w moim sercu specjalne miejsce, ale po drugie od lat poszukuję wartościowej fantastyki skierowanej do nieco młodszej młodzieży, takiej którą można podać młodszemu czytelnikowi bez zastanawiania się nad przemocą, przekleństwami, erotyką itd. Nie chodzi o to, że pozycji zawierających takie elementy czytać nie lubię lub nie polecam, ale rozumiem, że nie każdy chce dać swojemu jedenastolatkowi do czytania Wiedźmina. Każde dziecko ma inną wrażliwość i nie chodzi o zakazywanie, a jedynie podpowiadanie, zaś do tego trzeba mieć informację. Kiran Millwood Hargrave jest już pisarką znaną polskim czytelnikom. Jej autorstwa jest bardzo popularna Dziewczynka z atramentu i gwiazd czy niezwykle pozytywnie przyjęta Wyspa na końcu świata, ale także skierowana do starszego czytelnika książka Kobiety z Vardø, dlatego kolejna jej książka w końcu zmotywowała mnie do poznania pani Hargrave. 

Dla Sofii dzień jej dwunastych urodzin zapowiada się wyjątkowo - od dawna zapracowana mama, która zajmuje się rzeźbą w kościach, obiecuje dziewczynce rodzinny dzień pełen przyjemności. Kiedy budzi się rano otrzymuje pierwszy prezent, prześliczny wisiorek. Mama obiecuje jej, że jak tylko załatwi jedną sprawę w mieście wróci i podaruje swojej córce kolejny prezent, najcenniejszy - prawdę. Niestety wydarzenia potoczą się nie po myśli mamy Sofii, a dziewczynka i jej brat Ermin zostaną wystawieni na największą próbę. 

- Miłość to niebezpieczna siła - odrzekła matka. - Sprawia, że stajemy się samolubni i przestajemy dostrzegać innych. - To mówiąc, spojrzała na Sofię. - Można by pomyśleć, że dostałam już nauczkę i wyciągnęłam wnioski, ale nadal twierdzę, że nie ma rzeczy, której bym dla was nie zrobiła.

Cytat tygodnia

Nie indoktrynuj własnych dzieci. Naucz je myśleć samodzielnie, naucz je oceniać dowody i naucz je nie zgadzać się z tobą.

 - Bóg urojony, Richard Dawkins -

Duszący splot tajemnic czyli „W mroku płytkich kłamstw" Ginny Myers Sain

Tytuł: W mroku płytkich kłamstw

Autor: Ginny Myers Sain

Wydawnictwo: Kobiece (Young)

Data wydania: 2022

Liczba stron: 408
Tłumacz: Kaja Makowska

Kategoria: Literatura dla młodzieży, fantastyka, fantasy

Ocena: 7+/10

W mroku płytkich kłamstw to paranormalny kryminał dla starszej młodzieży, który skusił mnie przede wszystkim obietnicą obcowania z La Cachette - malutkim miasteczkiem w Luizjanie znanym z paranormalnych umiejętności jego mieszkańców. Przyznaję, że byłam bardzo ciekawa jak Ginny Myers Sain przedstawi nam ten wątek w swoim debiucie, bo moje dotychczasowe spotkania z takim pomysłem były zwykle albo w oderwaniu od rzeczywistego świata albo temat był bardzo szczątkowo opisany.

Siedemnaście lat temu w paranormalnym Cachette pomiędzy równonocą w marcu a równonocą we wrześniu w ośmiu rodzinach urodziło się dziesięcioro dzieci nazywanych Dziećmi Lata. Jednym z tych dzieci jest Grey, która teraz wraca do maleńkiego miasteczka tylko podczas wakacji. Nastolatka zawsze czuła, że to w La Cachette jest jej miejsce na świecie i ma nadzieję, że po ukończeniu osiemnastu lat powróci tu na stałe. Jednak te wakacje będą inne niż wszystkie - najlepsza przyjaciółka i bratnia dusza Grey zaginęła bez śladu. Gdzie zniknęła Elora i jak to możliwe, że w miasteczku pełnym jasnowidzów nikt nie potrafi powiedzieć jej co stało się z jej niemal siostrą? Rzucone oskarżenia zmieniają także relacje wśród jej przyjaciół, a pojawienie się nieznajomego uświadamia jej, że jeszcze niewiele wie zarówno o swoich sąsiadach, jak i o sobie samej. Tajemnice i kłamstwa coraz ciaśniej oplatają La Cachette, gdy okazuje się, że zniknięcie Elory może być związane zarówno z dramatem sprzed lat jak i zwiastować burzę, która pochłonie jeszcze więcej ofiar.

Bo nawet jeśli sekrety, które chowamy w kieszeniach, nie są nasze, ich ciężar może nas zatopić.

Ku pamięci czyli „11 września. Dzień, w którym zatrzymał się świat" Mitchella Zuckoffa

Tytuł: 11 września. Dzień, w którym zatrzymał się świat

Autor: Mitchell Zuckoff

Wydawnictwo: Poznańskie

Data wydania: 2021

Liczba stron: 720

Tłumacz: Paulina Surniak, Adrian Stachowski

Kategoria: Literatura faktu, reportaż

Ocena: 8+/10

 

 

11 września to data, która wryła się w pamięć większości z nas. Nawet Ci którzy nie pamiętają co i gdzie wtedy robili, wiedzą, że jest to dzień, który zmienił świat. Po latach mam jednak wrażenie, że coraz mniej pamiętamy o historii, która wydarzyła się 21 lat temu, co może się okazać dla nas zgubne...

Po lekturze monumentalnych Wyniosłych wież. Al-Kaidy i ataku na Amerykę Lawrence'a Wrighta (koronkowa robota na najwyższym poziomie, przedstawiona na 640 stronach i brawurowo przetłumaczona przez Agnieszkę Wilgę) wiem, że nic lepszego na temat 11 września nie przeczytam, ale postanowiłam dać szansę książce, która w Polsce została wydana w związku z 20. rocznicą zamachów. Trzeba przyznać, że jest to kolejna potężna cegła - ponad 700 stron, ale przy tym ma ona ponad 900 przypisów, co zajmuje całkiem sporo końcowych stron. Podczas czytania miałam luźną refleksję, że takie książki w Polsce powstają niezwykle rzadko. Tymczasem tutaj mamy do czynienia z drugą już pozycją na ten sam temat i napisaną z tak wielkim rozmachem. Jednak czy na ten sam dokładnie temat?

Cytował [historyk Ian W. Toll - przyp. aut.] Johna H. McGorana, marynarza z pechowego pancernika USS California: "Nie da się tego opowiedzieć jeśli tego nie przeżyłeś; jeśli zaś tam byłeś, słowa są zbędne"

Kiedy szeptucha się nudzi... czyli „Gniewa" Katarzyny Bereniki Miszczuk

 

Tytuł: Gniewa

Autor: Katarzyna Berenika Miszczuk

Cykl: Kwiat paproci

Tom: 0.3

Wydawnictwo: Mięta

Data wydania: 2022

Liczba stron: 413

Kategoria: Fantasy, Fantastyka, literatura obyczajowa

Ocena: 7+/10

Tetralogia kwiatu paproci była nie do przeoczenia - mówili o niej prawie wszyscy, okładki kolejnych tomów niemal wyskakiwały z lodówki, a w Polsce cykl idealnie wpisał się w odżywający nurt fascynacji mitologią słowiańską. Pierwszy wydany tom czyli Szeptucha wzbudziła dosyć duże emocje - na portalu Lubimy czytać (stan na 31 sierpnia 2022) jako przeczytaną oznaczyło książkę ponad 18500 osób. To zawrotna liczba biorąc pod uwagę, że mówimy o polskiej, niezekranizowanej fantastyce, która została wydana stosunkowo niedawno. Jednakże oceny książek z tego cyklu rosną z kolejnymi tomami. Teoretycznie z wielu powodów zupełnie mnie to nie dziwi, ale jednocześnie warto zwrócić uwagę, że Kwiat paproci jest ciekawą historią o tym, jak drugoplanowy bohater zdobywa wśród czytelników więcej uznania niż postać pierwszoplanowa.

Co tu dużo pisać - po lekturze Jagi byłam pewna, że pani Miszczuk będzie ten wątek kontynuować. Książka została przez czytelników przyjęta bardzo ciepło, a do chóru pochwalnych głosów przyłączyłam się i ja, bo prawdę mówiąc Jaga przypadła mi do gustu o wiele bardziej niż główne części cyklu (Szeptucha-Noc kupały-Żerca-Przesilenie). W Gniewie kontynuujemy przygody młodej Jarogniewy, która w późniejszych tomach jest mentorką Gosławy. Jednak póki co, Jaga jest wolna od Gosi (dziewczyna pojawia się zaledwie kilka razy i to bardziej jako głos niż istotna dla fabuły postać) i to ogromnie jej służy. Chociaż może nie do końca, bo młoda Jaga zaczyna się nudzić i prosić o jakieś wydarzenia... Kobieta dosyć szybko uświadamia sobie, że należy uważać z życzeniami - martwa klientka psuje jej biznes, podejrzane praktyki religijne zmuszają ją do obcowania z bogami, zamieszanie z rodziną pewnego kapłana sprawia, że niechcący staje na ślubnym kobiercu, a na to wszystko pojawia się Swarożyc, który zawsze istotnie wpływa na jej życie. Życie szeptuchy błyskawicznie staje się wręcz nadmiernie rozrywkowe...

(...) Skóra boga była rozpalona, jakby trawiła ją wysoka gorączka. Albo jakby krew gotowała mu się pod skórą. W zasadzie obie te możliwości były prawdopodobne. Boska fizjologia to raczej zagadka niż powszechnie znany zestaw faktów.
- Nie żartowałem. Naprawdę mogę ich spalić. - powtórzył.
- Wiem, nawet mam ochotę ci na to pozwolić. Tylko że tak nie działa ludzki świat.