Cytat tygodnia

Miłość – najbardziej zdradliwa choroba na świecie: 

zabija cię zarówno wtedy, gdy cię spotyka, jak i wtedy, kiedy cię omija.

 

- Delirium, Lauren Oliver -

„Caraval. Chłopak, który smakuje jak północ" Stephanie Garber

Tytuł: Caraval. Chłopak, który smakuje jak północ

Autor: Stephanie Garber

Cykl: Caraval

Tom: 1

Wydawnictwo: Znak Literanova

Data wydania: 2017

Liczba stron: 415

Tłumacz: Mateusz Borowski

Kategoria: Literatura młodzieżowa, Fantasy, Fantastyka

Ocena: 6/10

Caraval był jedną z tych młodzieżówek, o których słyszałam jednocześnie bardzo pozytywne oraz bardzo negatywne opinie. Trudno było mi zdecydować, które bardziej mnie przekonują więc stwierdziłam, że sprawdzę na sobie. Przedsylwestrowa noc wydawała mi się idealna na taką lekturę więc zasiadłam i błyskawicznie skończyłam. :D

Muszę powiedzieć, że jest to jedna z tych psychodelicznych, dziwacznych i nadzwyczajne pokręconych historii. Od pierwszych stron poznajemy dwie siostry - Scarlett i Donatellę zwaną Tellą. Dziewczęta mieszkają na odległej wyspie i są wychowywane przez okrutnego ojca, który postanowił wydać Scarlett za mąż. Scar to jednak nie przeszkadza, bo jest przekonana, że tylko małżeństwo ocali ją i Tellę przed ojcem. Wtedy niespodziewanie Scarlett dostaje list, a w nim trzy bilety na doroczną grę zwaną Caravalem. Obie dziewczęta były wychowywane w zachwycie nad Caravalem, a uczestnictwo w nim było ich wielkim marzeniem. Jednak od samego początku Caraval zadziwia swą baśniowością, ale i niepokoi. Scarlett i Tella zostają wciągnięte w grę w zupełnie niespodziewany sposób i nagle zabawa staje się walką o przeżycie.

To, co słyszałaś o Caravalu, nie wytrzyma porównania z rzeczywistością. 

To coś więcej niż tylko gra czy przedstawienie teatralne. 

Na tym świecie nie znajdziesz niczego równie magicznego.

„Władza absolutna" Remigiusz Mróz

Tytuł: Władza absolutna

Autor: Remigiusz Mróz 
 

Cykl: W kręgach władzy

Tom: 3

Wydawnictwo: Filia

Data wydania: 2018

Liczba stron: 416

Kategoria: Political fiction, sensacja

Ocena: 6.5/10

To już ostatnie spotkanie z bohaterami cyklu W kręgach władzy, a przynajmniej ostatnie pełnokrwiste książkowe. W nieodległej przyszłości zapewne spotkamy się z postaciami znanymi z książek na ekranie telewizorów, a znając autora jest więcej niż prawdopodobne, że będziemy mieli szansę spotkać ich także w innych książkowych cyklach.

Władza absolutna była w zasadzie naturalną konsekwencją dążeń bohaterów. Pojawiają się nowe możliwości objęcia władzy, kraj znajduje się na skraju chaosu, a mimo tego politycy (i nie tylko...) próbują ugrać coś dla siebie. Taki polityczny danse macabre. Ta książka jest chyba najbardziej dynamiczną spośród trzech wydanych w ramach cyklu, miałam wobec niej bardzo duże oczekiwania, bo po pierwsze poprzednie dwa tomy bardzo przypadły mi do gustu, a i liczyłam na rozwiązanie wszystkich tajemnic znanych nam z poprzednich części.

W polityce nie było potężniejszej broni od 

rozbijania społeczeństwa na dwa obozy.

Cytat tygodnia

1. Nigdy nie wpadać w panikę. Zatrzymać się, oddychać, myśleć.
2. Nikt o tobie nie myśli. Wszyscy myślą wyłącznie o sobie, tak samo jak ty.
3. Nigdy nie zmieniać fryzury ani koloru włosów przed ważnym wydarzeniem.
4. Nigdy nie jest tak dobrze, ani tak źle jak się wydaje.
5. Rób innym, co tobie miłe np. nie zabijaj.
6. Lepiej kupić jedną drogą rzecz, która naprawdę ci się podoba, niż kilka tanich, które podobają ci się tylko trochę.
7. Mało co ważne jest naprawdę ważne. Jeśli jesteś przygnębiona pytaj samą siebie "Czy to jest aż takie ważne?"
8. Klucz do sukcesu tkwi w sposobie, w jakim podnosisz się z porażki.
9. Bądź uczciwa i dobra.
10. Kupuj tylko takie ubrania, na widok których chce ci się tańczyć.
11. Ufaj swojemu instynktowi, nie rozbuchanej wyobraźni.
12. Kiedy spotyka cię jakaś tragedia, sprawdź, czy aby na pewno jest ona tragedią, w następujący sposób: a) pomyśl: "Pieprzyć to", b) poszukaj jasnych stron, a jeśli to nie skutkuje, poszukaj stron zabawnych. Jeżeli żadne z powyższych nie odnosi skutku, może rzeczywiście spotkała cię tragedia, więc wróć do punktów 1 i 5. 
13. Nie spodziewaj się, że świat będzie bezpieczny, a życie fair.
14. Czasami trzeba dać się ponieść prądowi.
15. Nie żałuj niczego. Pamiętaj, że nic innego nie mogło się wydarzyć, biorąc pod uwagę, kim wtedy byłaś i jak wyglądał wówczas świat. Zmienić możesz jedynie chwilę obecną, więc z przeszłości musisz czerpać naukę.
16. Gdy zaczynasz czegoś żałować i myślisz "Powinnam była...", zawsze pomyśl: "Mogła mnie przejechać ciężarówka albo wysadzić w powietrze japońska torpeda".

- Rozbuchana wyobraźnia Olivii Joules, Helen Fielding -

„Opowieści z piasku i morza" Alwyn Hamilton

Tytuł: Opowieści z piasku i morza

Autor: Alwyn Hamilton

Cykl: Buntowniczka z pustyni

Tom: 0.5 (3.5)

Wydawnictwo: Czwarta strona

Data wydania: 2018

Liczba stron: 80

Tłumacz: Agnieszka Kalus

Kategoria: Fantastyka, fantasy, młodzieżowa

Ocena: 8/10

Było dosyć oczywistym, że skoro przepadam za cyklem Buntowniczka z pustyni to bez wątpienia sięgnę w końcu po Opowieści z piasku i morza. Wiecie jednak, że moje dotychczasowe relacje z dodatkami można w najlepszym razie uznać za burzliwe - w najgorszym za nieudane. Przyznaję, że miałam nieco więcej ciepłych uczuć do tych nowelek niż zwykle, bo cykl główny darzę pozytywnymi emocjami, ale z drugiej strony przez długi czas odkładałam lekturę w obawie, że jeśli się zawiodę to zaboli mocniej.

Cała książeczka ma zaledwie 80 stron i skrywa w sobie 4 króciutkie opowiadania i wywiad z autorką. Całość czyta się błyskawicznie, niecała godzinka i już po lekturze.

Opowiadania, wbrew temu co sądziłam, nie są baśniami świata pustyni (nie wiem czemu, ale wydawało mi się, że ten dodatek będzie bliższy Baśniom Barda Beedla z uniwersum Harry'ego Pottera czy Baśniom Osobliwym z cyklu Pani Peregrine), ale skupiają się na tym co było przed wydarzeniami opisanymi w Buntowniczce z pustyni. Możemy więc przeczytać o jednej z akcji Ahmeda i Jina, o tym jak poznały się ich matki czy o spotkaniu matki głównej bohaterki cyklu z Bahadurem. Dla odmiany, jedno z opowiadań było dokładnie takie na jakie miałam nadzieję! Była to opowieść o Attallahu i Księżniczce Hawie czyli jedna z legend krążąca po pustyni, o której co nieco dowiedzieliśmy się podczas czytania cyklu Buntowniczki z pustyni.

Na końcu możemy przeczytać wywiad z Alwyn Hamilton - przyjemną, bardzo szczerą rozmowę, nie za długą, taką która sprawia, że autorki nie da się nie polubić.

(...) wszyscy słyszeli opowieści o ludziach, którzy 

wracali z morza z niesłychanym majątkiem. 

I wszyscy zapominali, ilu z nich w ogóle nie wróciło. 

5 książek na smutki ostatnich dni

Ostatnie dni nie obfitowały w radosne historie. Nawet 3-lecie bloga, które obchodziliśmy kilka dni temu nie nadało temu tygodniowi pozytywnego blasku. Pomyślałam więc, że może Wy, tak samo jak ja, szukacie pocieszenia nie tylko wśród ludzi, ale także wśród książkowych okładek. Z tej okazji podrzucam Wam kilka czytelniczych propozycji - do namysłu, przemyśleń i refleksji.

1. Punkty zapalne. Dwanaście rozmów o Polsce i świecie, Jerzy Borowczyk, Michał Larek

To książka, w której głos zabierają wybitni reportażyści, specjaliści tematów zapalnych - ludzie, którzy wiedzą co to znaczy ryzykować życiem i tacy którzy są głosem osób, których świat nie słucha. Zachęcam Was do lektury, bo to naprawdę bardzo dobrze i szczerze napisane wezwanie by porozmawiać o dramatach świata, o bólu, wojnach, nienawiści, nacjonalizmie, przemocy...

2.  Obgadywanie świata, Jerzy Owsiak

Wiele osób już zapomniało, że Jurek Owsiak wydał książkę. To lekka lektura opowiadająca o Jego życiu, ze szczególnym wyróżnieniem bliższych i dalszych podróży. Jurek opowiada nam o zmieniającym się świecie, o inspiracji do przystanku Woodstock/Pol'and'Rock festiwal, o ludziach i o sobie. To z dowcipem napisana ciekawa historia człowieka, który uświadomił milionom ludzi na całym świecie jak cudownie jest pomagać i ile dobra możemy dać innym.

Cytat tygodnia

Zabójstwo jest zawsze zabójstwem, bez względu na motywy i okoliczności. 

Przeto ci, którzy zabijają lub przygotowują zabójstwo, 

to przestępcy i zbrodniarze, bez względu na to, 

kim są: królami, książętami, marszałkami czy sędziami. 

Nikt z tych, którzy obmyślają i zadają przemoc, 

nie ma prawa uważać się za lepszego od zwykłego zbrodniarza. 

Bo wszelka przemoc z natury swojej nieuchronne wiedzie do zbrodni.

- Krew elfów, Andrzej Sapkowski - 

„Przesilenie” Katarzyna Berenika Miszczuk

Tytuł: Przesilenie

Autor: Katarzyna Berenika Miszczuk

Cykl: Kwiat Paproci

Tom: 4

Wydawnictwo: W.A.B.

Data wydania: 2017

Liczba stron: 464

Kategoria: Fantastyka, fantasy, literatura obyczajowa

Ocena: 7/10

 

Jakiś miesiąc temu sprawdzałam jak działają niektóre odnośniki na blogu i uświadomiłam sobie, że nigdy nie dokończyłam recenzji książki, którą przeczytałam już daaawno temu czyli Przesilenia Katarzyny Bereniki Miszczuk! Czas więc domknąć przygody Gosławy i opowiedzieć Wam o moich wrażeniach z tej lektury!

Przesilenie jest ostatnią książką z cyklu Kwiatu paproci i jest też pewnym zatoczeniem kręgu po wszystkich pradawnych obrządkach w roku. Mieliśmy już przygotowania do jarego święta, zielonych świątek, postrzyżyn, nocy kupały, przedślubne rytuały, a w czwartym tomie spotkamy się na Dziadach i Szczodrych godach! Jak więc sami widzicie, bogactwo słowiańskich rytuałów to mocna strona tego cyklu. ;)

 

Szczęśliwie Przesilenie jest wypełnione wydarzeniami! Z jednej strony zwyczajne życie Gosławy zaczyna się mniej lub bardziej, ale jednak porządkować, z drugiej bogowie nie pozwalają jej o sobie zapomnieć. Szczególnie problematyczne okazują się wszelkie relacje ze Swarożycem, który w końcu zażądał spełnienia obiecanej przysługi. Młoda szeptucha, znacznie bardziej doświadczona niż w chwili przyjazdu do Bielin, rozumie, że dotrzymanie złożonej obietnicy może kosztować ją bardzo wiele, ale zdaje sobie także sprawę z tego, że bogom się nie odmawia. Postanawia się jednak nie poddawać i nie tylko zrozumieć dlaczego została wybrana, ale także raz na zawsze rozprawić się z boskim zainteresowaniem.

Gosława, która podobnie jak w tomie drugim i w tym jest nieco mniej irytująca, decyduje się na wiele zmian w swoim życiu. Jest bohaterką silniejszą i odważniejszą, choć wciąż lekkomyślną. Także i Mieszko w tym tomie zachowuje się znacznie dojrzalej i odpowiedzialniej, a jego decyzje są już zdecydowanie rozsądniejsze. Niestety w tej części oprócz tej dwójki, prym wiodą bogowie, a nie ludzcy bohaterowie i tak Jaga, Sława czy matka Gosi przewijają się tylko w tle lektury co powoduje we mnie niemały niedosyt. Na szczęście jest niewielka, ale jednak, poprawa w kwestii przedstawiania bogów - wreszcie wróciliśmy do intryg, gniewu, egoizmu i tajemnic, a nie do niemego uwielbienia i przedziwnych zachowań z poprzedniego tomu.

Rozwiązania fabularne tego tomu mnie nie zachwyciły, ale z drugiej strony autorka rzeczywiście rozsądnie domknęła wszystkie historie, a kilka razy nawet udało Jej się mnie zaskoczyć. Opisy sytuacji i tworzenie tego pełnego niepewności klimatu zmęczyło chyba autorkę na tyle, że samo rozwiązanie obietnicy danej Swarożycowi zostało jak dla mnie opisane bardzo zwięźle i bez uczuć co stwierdzam nie bez żalu. 

Finalnie, tom czwarty oceniam jako godne zakończenie cyklu. Definitywnie tomy parzyste urzekły mnie bardziej niż nieparzyste (taka ciekawostka), ale wszystko było utrzymane na niezobowiązującym choć przystępnym i całkiem niezłym poziomie. Pomimo wielu fantastycznych pomysłów nie mogę powiedzieć, że cykl zostanie moim ulubionym, przede wszystkim przez główną bohaterkę i postać Swarożyca - ta dwójka bohaterów naprawdę skutecznie psuła mi lekturę - oraz przez przewidywalne prowadzenie wielu wątków fabuły. Mimo to cykl polecam, bo nie tylko poświęca sporo uwagi wierzeniom i obrzędom staropolskim, ale można w nim znaleźć też kilku doskonale skrojonych bohaterów (jak Jaga czy Ote), wiele doskonałych pomysłów fabularnych, których Wam rzecz jasna nie zdradzę, a także język autorki, która pisze naprawdę na poziomie przez co książek się nie czyta lecz się je połyka. ;)

| Szeptucha | Noc Kupały | Żerca | Przesilenie |

Cytat tygodnia

Styczeń spogląda w nowy rok, ale też ogląda się za siebie, 
żegnając mijający rok. 

Widzi przeszłość i przyszłość.

- Światło między oceanami, M. L. Stedman -

„Książę i gwardzista" Kiera Cass

 

Tytuł: Książę i gwardzista

Autor: Kiera Cass

Cykl: Selekcja

Tom: 2.5

Wydawnictwo: Jaguar

Data wydania: 2014

Liczba stron: 220

Tłumacz: Małgorzata Kaczarowska

Kategoria: Literatura młodzieżowa

Ocena: 5/10

Przeczytałam Księcia i gwardzistę czyli pierwszą z nowel ze świata Selekcji Kiery Cass. Ponieważ książka jest krótka to tym razem pokuszę się o krótką recenzję. Było bardzo miło, ale jest to książka - dodatek zrobiona typowo dla zysku. W teorii poznajemy wydarzenia znane nam z Elity od strony dwóch chłopców Americy - księcia Maxona oraz Aspena. Niestety autorka nie zrozumiała, że żeby pisać relację z punktu widzenia mężczyzny nie wystarczy pozmieniać końcówek czasowników na męskoosobowe. W efekcie otrzymaliśmy bardzo słodką i całkowicie kobiecą relację z tego jak my jako kobiety marzyłybyśmy żeby wyglądały reakcje obu męskich łamaczy serc znanych nam z cyklu Selekcja. 

Cytat tygodnia

Jednakże w tę wyjątkową noworoczną noc ciągle nam się wydaje, 

że zaczyna się nie tylko nowy rok, ale że zaczyna się wszystko. 

Zrobimy sobie tej nocy psychiczny remanent, wyspowiadamy się przed sobą, 

rozgrzeszymy i obiecamy, że będziemy od rana lepsi. 

Głównie dla siebie samych.

- Intymna teoria względności, Janusz Leon Wiśniewski -

Podsumowanie roku 2018

Przyszedł czas podsumowań! Życiowo był to rok pełen zmian i po 365 dniach muszę powiedzieć, że większość z nich była dla mnie korzystna. To był ciężki rok pod względem ilości pracy, wielu trudnych decyzji i jednego dramatycznego rozstania, bowiem w tym roku na zawsze odszedł mój wielki przyjaciel co pozostawiło w moim sercu sporą dziurę. Czas nie zmniejsza tej dziury, ale sprawia, że się z nią oswajam. Jednak oprócz tego bardzo wiele postanowień udało mi się zrealizować (głównie dzięki pomocy mojego ukochanego plannera, o którym opowiem Wam jeszcze w tym tygodniu!), sporo rzeczy się zmieniło i musiałam stawić czoła nowym sytuacjom, ale uważam, że w końcowym rozrachunku poszło mi naprawdę nieźle.

Także w książkowym świecie wiele się w tym roku działo. Były chwile szczęścia, ale i chwile rozczarowań. Odwołano przyznanie Literackiej Nagrody Nobla, Olga Tokarczuk za powieść Bieguni otrzymała bardzo prestiżową nagrodę przyznawaną pisarzom z całego świata - The Man Booker International Prize, Literacką Nagrodę NIKE w całości zgarnął Marcin Wicha i Jego Rzeczy, których nie wyrzuciłem, a Narodowe Czytanie okazało się narodowym skandalem ze współczesną adaptacją Przedwiośnia Stefana Żeromskiego w roli głównej. Dla mnie w tym roku najsmutniejszym wydarzeniem była śmierć niezastąpionej Ursuli Le Guin.