Idąc „Przez ciemność" świata z „Mrocznych umysłów" Alexandry Bracken

Tytuł: Przez ciemność

Autor: Alexandra Bracken

Cykl: Mroczne umysły

Tom: 1.5, 2.5 oraz 3.5

Wydawnictwo: Moondrive (Otwarte)

Data wydania: 2016

Liczba stron: 377, 480, 512
Tłumacz: Maria Borzobohata-Sawicka, Magdalena Krzysik

Kategoria: Fantastyka, fantasy, młodzieżówka

Ocena: 8/10 

 

 

 

Nowelki od dawna budzą we mnie sprzeczne uczucia. Czasami mam wrażenie, że są skokiem na kasę, czasami są po prostu niepotrzebne i niewiele wnoszą do fabuły, ale zdarza się także, że okazują się naprawdę udane. Przyznaję, że nie bez obawy sięgnęłam po tom nowel ze świata Mrocznych umysłów, niepokojąc się czy nie zepsują moich doskonałych wrażeń z lektury głównego cyklu. Nie raz już się na nowelkach poślizgnęłam (wystarczy przypomnieć sobie chociażby Przeklętą koronę należącą do cyklu Czerwona królowa czy Księcia i gwardzistę z cyklu Rywalki), ale nie raz też miło zdziwiłam (jak na przykład na Opowieściach z piasku i morza z cyklu Buntowniczka z pustyni albo na Zagubionych siostrach z Okrutnego księcia Holly Black), więc podjęłam ryzyko i sięgnęłam po ten zbiór opowiadań z nadzieją, że może i tym razem zbiór okaże się przyjemną niespodzianką.

Przez ciemność okazało się zbiorem trzech nowelek, napisanych z nowej perspektywy, ponieważ nie dotyczą one bezpośrednio Ruby - głównej bohaterki Mrocznych umysłów. Osobiście przeczytałam je dopiero po zakończeniu cyklu (niejednokrotnie przekonałam się, że autor w nowelkach przemyca informacje z dalszych tomów, a spoilerów nikt nie lubi), ale po lekturze doszłam do wniosku, że Alexandra Bracken naprawdę postarała się by nowelki były satysfakcjonujące i nie psuły radości z głównego cyklu. Z tego powodu gorąco zachęcam do czytania jednej nowelki po każdym tomie czyli po pierwszej części (Mroczne umysły) można sięgnąć po W sidłach losu, po drugiej części (Nigdy nie gasną) po nowelę Zapłoną iskry, a opowiadanie Pomimo mroku zachować sobie na sam koniec, po przeczytaniu trzeciej części czyli Po zmierzchu. Tę kolejność poleca także sama autorka. 

Według mnie wszystkie trzy opowiadania trzymają naprawdę dobry poziom. Jak doskonale wiecie nie jestem wielbicielką nowel, ale te są naprawdę ciekawie zbudowane, wprowadzające coś interesującego do znanej nam historii i wciągające, choć prywatnie uważam, że mogłyby być nieco krótsze. Zresztą, według mnie w Przez ciemność nieprzypadkowo im opowiadanie było krótsze, tym bardziej mi się podobało.

- D... Dorotko... - Pali mnie w gardle i tylko dzięki temu wiem, że wydobywam z siebie słowa. - Wygląda na to, że... Nie powinniśmy byli opuszczać Oz...

Przyznaję, że szczególnie dotknęła mnie pierwsza nowelka W sidłach losu, która jest przeraźliwie smutna, choć jednocześnie pozostawia nas z iskierką nadziei i dzięki niej nieco lepiej poznajemy Zu. Moim zdaniem Alexandra Bracken naprawdę doskonale ją wyważyła. Nie ukrywam jednak, że najbardziej intrygowało mnie to co działo się w obozie Thurmond gdy nie było tam Ruby, choć tam optymizmu tak naprawdę trudno się doszukać. Obozowa rzeczywistość nie pozostawia złudzeń co do swojego okrucieństwa. Gdybyśmy mieli przenieść się do innego świata, takiego który został opisany w którejś z fantastycznych książek, to tak jak nigdy nie wybralibyśmy Igrzysk śmierci, tak nie zdecydowalibyśmy się na Mroczne umysły - chociażby z powodu Thurmond. Trzecia historia jest jak dla mnie nieco zbyt sentymentalna, chociaż z całą pewnością domyka główny wątek Mrocznych umysłów w ten charakterystyczny dla tego cyklu słodko-gorzki sposób.

Doceniam opowiadania stworzone przez Alexandrę Bracken jako dodatek do głównego cyklu. Według mnie spełniają one swoją rolę - pogłębiają te wątki, na których nie mogliśmy się skupić w głównym cyklu, a które bardzo wiele mówią o stworzonym w Mrocznych umysłach uniwersum. Dystopijny klimat jest w nich doskonale utrzymany, chyba są jeszcze smutniejsze i bardziej dramatyczne niż główny cykl. W Przez ciemność cykl Mroczne umysły po raz kolejny wciągnął mnie do swojego świata i była to naprawdę satysfakcjonująca przygoda, nawet jeśli ostatnią nowelkę nieco bym skróciła. Polecam!

| Mroczne umysły | Nigdy nie gasną | Po zmierzchu | Przez ciemność |