Szukając męża czyli „Mój książę" Julie Quinn

Tytuł: Mój książę

 

Autor: Julie Quinn

Cykl: Bridgertonowie

Tom: 1

Wydawnictwo: Zysk i S-ka

Data wydania: 2021

Liczba stron: 480

Tłumacz: Katarzyna Krawczyk, Wiesław Lipowski

Kategoria: Romans historyczny

Ocena: 6/10

W ostatnich latach trudno było przeoczyć zapowiedzi serialu Bridgertonowie, którego trzeci sezon właśnie debiutuje na Netflix. Również wokół poprzednich dwóch sezonów zamieszanie było spore, a jego reklamy dosłownie wyskakiwały z lodówki. Nie wszyscy jednak pamiętają, że inspiracją dla serialu był cykl książek Julie Quinn. O książkowych Bridgertonach słyszałam różne głosy - były zachwyty, były wskazania, że ich historia jest dużo lepsza niż serialowa adaptacja, ale niektóre opinie były co najmniej ostrożne, żeby nie powiedzieć krytyczne. To oraz fakt, że jest to romans, a nawet romans historyczny, raczej mnie nie zachęcało do lektury. Jak to się stało, że przeczytałam pierwszy tom cyklu? Ano przegrałam zakład. Słowo się rzekło, więc dzięki Legimi książka wylądowała na moim czytniku i nie pozostało nic innego jak połknąć te niemal pół tysiąca stron...

Historię rozpoczynamy z Daphne Bridgerton i Simonem Bassetem. To już trzeci sezon inteligentnej, pełnej uroku i blasku najstarszej panny Bridgerton pośród elity Londynu. Daphne pomimo ujmującej osobowości jest przez mężczyzn traktowana bardziej jak przyjaciółka niż partnerka i z tego powodu wciąż pozostaje niezamężna. Nie pomagają jej również nadopiekuńczy bracia oraz niezwykle zdeterminowana matka. Pojawienie się księcia Hastings w Londynie jest niejakim zaskoczeniem dla socjety. Simon powraca niechętnie i dosyć szybko przekonuje się, że dla większości ambitnych mam i ich córek jest niesamowicie łakomym kąskiem. Tymczasem on przecież absolutnie nie zamierza się żenić! Kiedy w całkowicie nieodpowiednich warunkach poznaje pannę Daphne Bridgerton orientuje się jak czarująca jest młodsza siostra jego przyjaciela i chwilę później proponuje jej iście szatański układ udawanej relacji. Jednak to co miało zwiększyć szanse na mariaż Daphne i dać Simonowi nieco wytchnienia od nieustannych wycieczek niezamężnych młodych dam i ich matek, wkrótce obraca się przeciwko nim...

Wśród przyjaciół obowiązują pewne zasady, pewne przykazania, a najważniejsze z nich brzmi: nie będziesz pożądał siostry przyjaciela swego.

Cytat tygodnia

Warto walczyć o to samo co zwykle. O siebie. Żeby się nie dać sformatować, 

że trzeba zwyciężać, zarabiać, kupować.

- Życie to jednak strata jest, Andrzej Stasiuk -

Szpiegowskie rozgrywki szachowe czyli „Plac Senacki 6 PM" Vincenta V. Severskiego

Tytuł: Plac Senacki 6 PM

Autor: Vincent V. Severski

Wydawnictwo: Czarna Owca
Data wydania: 2022
Liczba stron: 568
Kategoria: Thriller szpiegowski
Ocena: 6/10

Od dawna miałam chęć poznać jakąś książkę od Vincenta V. Severskiego - dobry dreszczowiec szpiegowski brzmi doskonale, a jeśli dodać do tego polskiego autora i dużo pozytywnych opinii, to jest to dla mnie zachęta nie do przeoczenia. Jednak z racji pewnego nadmiaru współczesnych rozgrywek politycznych, które możemy oglądać "na żywo", uznałam, że tym razem postawię na historię jednotomową i tak padło na Plac Senacki 6 PM.

Historia toczy się dwutorowo. Pierwsza część, współczesna, przypisana do 2021, skupia się na prośbie o udzielenie informacji, skierowanej do dwóch emerytowanych agentów. Druga jest osadzona w 1990 i rozpoczyna się od eskalacji napięcia na międzynarodowych wodach. Wydarzenie, które ma tam miejsce okazuje się tak dalece niepokojące, że Waszyngton i Londyn decydują się na dosyć odważny werbunek, za który będzie odpowiadać pewien tajemniczy agent. W czasach głasnostu i pierestrojki szpieg ląduje w Helsinkach. Jego pojawienie się narusza kruchy układ pomiędzy Finami, a Rosjanami i dochodzi do wielkiej gry, w której każdy rozgrywa każdego, a jest o co grać, bo Finowie już wiedzą, że mają rosyjskiego kreta i to na wysokim szczeblu wtajemniczenia. Z drugiej strony Związek Radziecki upada, a na jego podwalinach tworzy się nowe imperium, które znamy współcześnie...

- Nie ma czegoś takiego jak starość. Jest wyłącznie przeszłość i przyszłość, 

a zmieniają się tylko proporcje - odparł Martin

- To znaczy, że im mniej pamiętam, to mam lepszą przyszłość? - skomentował Ray i wszyscy się uśmiechnęli - No tak... pamięć bywa obciążeniem - dodał.

Cytat tygodnia

Kim stała się Helena, gdy zginęła jej córka? Czy jest jakieś określenie na osobę, 

która straciła dziecko? Gdyby umarł jej mąż, zostałaby wdową. 

Gdyby umarli jej rodzice, zostałaby sierotą. Kim się stała, gdy zabrakło Moniki? 

Często o tym myślała. Leżała w ciszy nocy, zastanawiając się godzinami,

 jak nazwać stan, w którym się znalazła. Ale odpowiednie określenie nie przychodziło. 

Nie było go też w słownikach. 

Nikt nigdy nie skonstruował słowa, które mogłoby oddać tego typu stratę. 

Nikt nie próbował czy po prostu to było niemożliwe?

- Czerwień, Małgorzata Oliwia Sobczak -

Psychozakończenie czyli „Arystokratka pod ostrzałem miłości cz. 2" Evžena Bočka

Tytuł: Arystokratka pod ostrzałem miłości. Część druga

Autor: Evžen Boček

Cykl: Arystokratka

Tom: 7
Wydawnictwo: Stara Szkoła

Data wydania: 2024

Liczba stron: 176
Tłumacz: Mirosław Śmigielski

Kategoria: Literatura współczesna

Ocena: 6/10

Przyznaję, że z niecierpliwością wyczekiwałam tego finału. Pierwsza część Arystokratki pod ostrzałem miłości miała w sobie blask najlepszych części tego cyklu, pośmiałam się i no co tu dużo pisać - zastanawiałam się jaki finał otrzymamy. Już się przekonałam, że Czesi wobec swoich bohaterów nie mają specjalnych skrupułów, więc nie byłam pewna czy aby Maria Kostka z Kostki nie zawita w katakumbach, tak jak było to od pierwszego tomu cyklu zapowiadane. ;) 

Zatem siódmy tom to czas na wielkie zakończenie! Kluczowe pytania są trzy! Czy klątwa rodowa się dopełni, a Maria będzie straszyć na Kostce? Czy wcześniej "hrabianka z rozdartym sercem" zazna wielkiej miłości (pod warunkiem, że najpierw rozwiąże swoją skomplikowaną sytuację sercową)? Czy po tym wszystkim, po całym roku życia na Kostce wszyscy na niej zostaną? Bym zapomniała - najważniejsze pytanie brzmi "Czy w tym ostatnim tomie w końcu spotkamy na Kostce Helenkę Vondraczkovą?". :D Ostatnia część przygód bohaterów to dużo orzechówki, biegów w zbroi i prozacu, a co najważniejsze - miłości!

Ema nie odkładając kamery ani na chwilę, stwierdziła, że nasz ogrodnik śpiewa

jak John Lennon i spytała, o czym są jego teksty. Odparłam, że o miłości.

Kiedy wychodziłam, nasz lokalny Lennon zaczął śpiewać kolejny „hit" dla zakochanych.

Usłyszałam takie słowa jak gangrena, kikut i proteza ręki.

Cytat tygodnia

Urzeczywistnić marzenie to znaczy stracić je.

- List do nienarodzonego dziecka, Oriana Fallaci -

Cytat tygodnia

Literatura to najprzyjemniejszy sposób ignorowania życia.

- Księga niepokoju spisana przez Bernarda Soaresa, 

pomocnika księgowego w Lizbonie, Fernando Pessoa -